Op de meeste dagen en op de meeste plaatsen lijkt de lucht boven het aardoppervlak blauw. Maar denk er eens over na: is de lucht echt altijd die kleur? Hoe zit het met grijze dagen, of roze-vingerige dageraad, of de rode lucht 's nachts van dat ene zeemansrijm?

Het antwoord op Waarom is de lucht blauw? is functioneel hetzelfde als 'Waarom bestaan ​​kleuren?' Kleur is licht zoals we het kunnen waarnemen. De lucht heeft zoveel kleuren (de belangrijkste daarvan is blauw) omdat hij doordrenkt is met licht.

Zichtbaar licht is een soort elektromagnetische straling - een smal deel van een breed spectrum van energie dat radiogolven, microgolven, ultraviolet licht, röntgenstralen en gammastraling omvat - die het menselijk oog door het zicht kan waarnemen. Wit licht, dat de zon uitstraalt, is een combinatie van alle verschillende lengtes van elektromagnetische golven die we kunnen zien.

Kleur verschijnt wanneer onze ogen slechts enkele - maar niet alle - golflengten registreren die we kunnen waarnemen. Rood licht is bijvoorbeeld de langzaamste golf die voor ons zichtbaar is: energie die zich in lange en golvende rimpelingen voortbeweegt. Blauw daarentegen is het snelst: energie die siddert in een schokkerig en snel ritme.

De lucht verandert van kleur als wit licht van de zon de atmosfeer van de aarde raakt en op verschillende manieren reageert. Lichtgolven zullen — samen met de rest van het elektromagnetische spectrum — in een rechte lijn reizen, tenzij ze iets raken. Golven kunnen worden gereflecteerd (zoals bij een spiegel), gebogen (zoals bij een prisma) of verstrooid (zoals bij de lucht).

Hoewel de lucht (ook wel lucht genoemd) er vaak onzichtbaar uitziet voor onze ogen, is het een zeer positieve aanwezigheid, een verschuivende en gecompliceerde mix van gassen en deeltjes. Wit licht, om van de zon in onze ogen te komen, moet eerst rond een doolhof van ontelbare moleculen in onze atmosfeer stuiteren.

Het meest stuiteren zijn de toch al zenuwachtige blauwe golflengten. Vanwege de korte, kleine pieken en dalen is de kans groter dan andere golven om een ​​obstakel te raken en in alle richtingen te worden verspreid. Als gevolg hiervan zal de lucht direct boven een bepaald punt op het aardoppervlak er blauwer uitzien dan de lucht die boven de verre horizon wordt waargenomen. Naar de top van de atmosfeer is het blauwe licht dat het meest zichtbaar is, omdat het aanvankelijk het eerste type elektromagnetische golf is dat verstrooid wordt.

Naar de bodem toe is het hele spectrum van zichtbaar licht door aanzienlijk meer lucht gefilterd, en veel meer ervan is verstrooid. Met niet alleen blauwe golven, maar ook rode, oranje, gele, groene, indigo en violette golven die rondkaatsen, lijkt het gemengde licht weer wit: een combinatie van allemaal.

Of je nu naar een middaghemel kijkt die een perfect eiblauw van roodborstje is, een diepe zonsondergang met suikerspinstrepen, een dramatische rode dageraad of een grijze middag - het is allemaal een truc van het licht.

En die trucs zorgen er toevallig voor dat sommige bezienswaardigheden (en foto's) zo prachtig zijn dat ze op zich al het reizen waard zijn. Van Santorini tot Malibu, bekijk de elektrische zonsondergangen die we aanbevelen om de wereld over te steken om te zien.